Lamentatio II Vader |
TEKST ![]() ![]() |
zondag 6 september 2009 om 12:56 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 4007 maal bekeken.
Afscheid van de laatste vaders in Doel. Vader. Jij, mijn schildwacht, je laarzen staan Vader, ik loop in cirkels nog even om je heen
Vader, je daverde door mijn straat,
je viel van elk uithangbord. Ik raap je
van het asfalt tussen bladeren, van de
snavel van elke vogel in een kruin, van
het geroezemoes op het plein.
er nog. Ik had ze opgeblonken.
Wie dekt mijn rug nu af? Wie? Het niets
en het doodshoofd waarmee ik ben geboren?
en langzaam klinkt je naam nu langzamer
als een witte lelie, blank en steeds opnieuw.
![Vorige werk: Lamentatio III Dan](images/prev.jpg)
![Terug naar overzicht Trek de wind niet van de wieken. Doelse gedichten](images/home.jpg)
![Volgende werk: Lamentatio I: Moeder](images/next.jpg)