Lamentatio II Vader

TEKST

zondag 6 september 2009 om 12:56 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 3921 maal bekeken.

 Afscheid van de laatste vaders in Doel.

Vader.

Vader, je daverde door mijn straat,
je viel van elk uithangbord. Ik raap je
van het asfalt tussen bladeren, van de
snavel van elke vogel in een kruin, van
het geroezemoes op het plein.

Jij, mijn schildwacht, je laarzen staan
er nog. Ik had ze opgeblonken.
Wie dekt mijn rug nu af? Wie? Het niets
en het doodshoofd waarmee ik ben geboren?

Vader, ik loop in cirkels nog even om je heen
en langzaam klinkt je naam nu langzamer
als een witte lelie, blank en steeds opnieuw.