Lamentatio III Dan

TEKST

zaterdag 12 september 2009 om 10:09 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 3698 maal bekeken.

                                                          Tot slot

Dan blazen wij ‘The Last Post’ aan je Menenpoort
in het groen, gelaten.

Dan, wanneer niets meer, nooit meer zijn zal, en
de laatste warme zoen als een vurig meubel op de
lippen van het nooit is leeg gelopen.

Dan drijft in elk lied het verlopen wrakhout van ons
gezonken huis, waar jullie ruggengraat werd gebroken.

Dan klinkt in elke zin de stilte krakkemikkig, de af-
gematte klank van dit moe gevochten land als een door-
gezakte stoel, dat van onder jullie voeten werd gezogen.

Dan tel ik heimwee in mijn oude dromen en ik
zoek in elke woord een naam om je te blijven noemen.