Bij volle maan |
TEKST |
woensdag 30 april 2008 om 10:47 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 2704 maal bekeken.
En jij,
jij werd Eva
de vrouw, de eerste vrouw
de eerste, de eeuwige vrouw
een volle maan die stilte kon bezingen
zelden was het ongehoorde zo oeroud
op mijn kleuterende adem klinken herinneringen
spontaan verzoend met toen en februari, schamel maand
wij zwoeren samen op de rand van een bed
twee koekoeksjongen op de palmen van een hand
met de eerste sneeuw, genadig en zuiver
in geen droom, geen wisselend wederwoord
gleed ik uit, gleed ik verder
monotoon
ben ik niet te moe, niet te mooi
niet taalkundig deze morgen