Steeds weer, Prinses |
TEKST |
maandag 17 april 2017 om 18:49 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 3149 maal bekeken.
XXVII Steeds weer, prinses Met het alleen, ontheemd in de bloeiende vrijmoedigheid van bibberende bloesems onthecht. Met de tijd als klimop, een parasiet wiens groene waan zich in het cement van voegen ent . Steeds weer, prinses, sneller dan schaduw Met opgetrokken kraag, met de rug naar tegenwind, naar verbrande Met steeds weer de barensweeën van het licht dat in het oosten kermt, zich bij valavond vermoeid te ruste legt. Steeds weer, prinses, steeds weer… Borgloon, 17 april 2017