Reeds praat men

TEKST

donderdag 24 maart 2011 om 12:36 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 3403 maal bekeken.

Reeds praat men…

Libië, maart 2011.

Reeds praat men in de schaduw van cipressen, in
het verzadigd middaglicht. De littekens van vuur
verdrinken in de ogen van gewillige kinderen.

Reeds praat men over de geblakerde aarde van Leptis
Magna, Gadamesh en Bengazi, de oprukkende
bommenpret, het verbrande zand van Toearegs.

Reeds praat men achteloos in de luwte die zich
verslikt in een encycliek van aangebrande zorgen:
1973, in de daverende kilte van een priemgetal..

Reeds toen en hier, de schaamte zonder waarom; mijn
adellijke metafoor, nu de douairière van alle vragen
ademloos leg ik mij in haar vergane handen.

Reeds praat men, praat men, praat men….