Excisa IV |
TEKST |
maandag 11 januari 2010 om 12:14 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 3803 maal bekeken.
Aldaar in herfstland, in een menigte moment besloten. Buiten wacht verkleumde kleur, de grijze vogels, en stoppels Mist ontkent het zicht zijn wolken. Ze hangen voos als Tot de schimmel door dit kind vol waarheid schiet,
In deze roedel zingt een lied over een anker naar warmte.
tot zoenoffers verdord, schier en eindeloos op afgematte
akkers, ijl en koud versteend.
een gebit in een te zure appel, als schuttingstaal boven het
klamme, wakke groen en obsceen.
de leugen door een openbaring.