Meerpaal VII |
TEKST |
woensdag 22 juli 2009 om 08:46 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 4204 maal bekeken.
Geklonken aan de warme letters van een gedicht van de dag verlangt, de dartele kleur in vlinders en stilte verlaat, en de droom ontcijfert in een sprookje na
met verzen vol met dons doorregen. Zo zacht als
de dauw van een aubade, die naar de vloedlijn
in boterbloemen verder wiegt, in sprakeloze wind
niet om te waaien, en waakt tot de ochtend de stervende
duizend en een nacht, in een oude taal gezongen