Einde loopbaan van roodgele tulpen

TEKST

donderdag 21 mei 2009 om 10:27 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 4258 maal bekeken.

Ik omstandig onomwonden op een splinter
tijd: een groteske mond vol verstomming,
een vogelschrik op een zwart ledikant

ik weiger mijn dagdroom deze schaduw,
de hardnekkige stilte dit korzelig dier
ik weiger elk vers dit gedicht: een verlopen museum

wanneer ik kijk, zie ik mezelf vaalgeel, tot een vraag
ontbonden, mijn uitgezaaide rood tot een metastase,
een lachwekkende slapstick, een tautologie.