Einde loopbaan van witmauve tulpen |
TEKST |
maandag 16 februari 2009 om 12:17 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 3141 maal bekeken.
Hij is dichter, bij en nader en dan ziet dat hij zonder raakt, op sterk water aan dat is aardig wat gelegen, vooral vergeven
Hij die niet ademt maar hem beneemt
een zin braakt, lijnrecht zijn hoofd kwakt, zijn puin vaagt,
verder gaat
met een dorst die nooit overgaat
maar blijft laaien
van verleden, met uitgestoken hand
naar dovend licht.
Opmerkingen:
Dit gedicht werd opgenomen in de verzamelbundel van de Concept poëzieprijs met als thema ’ Licht in alle staten’