Solitair samenlevingsmodel X |
TEKST |
donderdag 6 november 2008 om 14:06 uur. | Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 4253 maal bekeken.
Wij zijn geen symfonie van geleerde manieren, Wij kwamen op de klanken van oude talen Wij horen ons en ons te blijven Wij drijven met ons, met ons alleen Wij bevechten hun gemekker, hun geblaat
geen terts, geen kwint, geen ruisloze noot
Wij zijn geen steriele zucht naar esthetiek
Wij zijn geen zwart geblakerd gat
Wij zijn geen clowneske Apocalyps
Wij studeerden het vervoegde verleden
Wij schrijven ons en ons tot bloedens toe
Wij sterven niet. Wij blijven
Wij horen ons niet thuis, ons niet verloren
op de zolder van dat huis
Wij drijven noch vormelijk, noch gezapig
Wij drijven niet op de ijle stroom van blinden
Wij drijven op het wit van hun uitgestoken ogen