Doel:Rods-vast.

TEKST

vrijdag 6 juli 2012 om 09:41 uur.    |    Terug naar Proza
Dit werk werd reeds 1560 maal bekeken.

Verscheen eveneens op 6.7.2012 op de blog Mededelingen: http://mededelingen.over-blog.com/article-doel-rods-vast-107838052.html

Doel: Rods-vast.

Hannah Arendt, lief van Heidegger woonde in 1960 in opdracht van de “The New Yorker” het spraakmakende Eichmanproces in Jeruzalem bij. Haar reportage vond zijn neerslag in haar omstreden “Eichman in Jeruzalem”, met als ondertitel: “De banaliteit van het kwade”. (1)Ze beschreef Eichman als ‘stinknormaal’. Het werd haar niet in dank afgenomen te meer omdat zij vroeg afstand had genomen van het Zionisme en het scherp bekritiseerde. Net voor de oprichting van de staat Israël voorspelde zij in haar “ Het Zionisme bij nader inzien” haast feilloos het tergend Palestijnse conflict.(2)

Wandelen is nu niet bepaald een werkwoord dat ik graag vervoeg. Het ruikt teveel naar zweet. Op zondag 24 juni was ik aanwezig op de protestmars van Rods (de afkoring van Rapenburg-Ouden Doel) die werd georganiseerd door de bewoners voor het behoud van deze poldergehuchten.

Deze dreigen te verdwijnen door de natuurcompensaties die door de Europese Unie worden verplicht omwille van de uitdieping van de Schelde.
Is dit nu treiterige kortzichtigheid, dierlijke onverschilligheid of de spreekwoordelijke kwadratuur van de cirkel? Bestaande natuur moet verdwijnen om het met ‘andere‘ natuur te compenseren. Dit is zowat de meest kreupele hersenkronkel sinds dat koud water de afgekoelde vorm van warm water moet worden. Ook hiervoor dient nog gewacht op een Europese richtlijn. Maar dit terzijde. De Vlaamse centjes voor de recent aangelegde SIGMA-dijk blijken overbodig en zullen door het koude Scheldewater worden weggespoeld.

Een vergelijking met SS’er Eichman, de topambtenaar die de verschrikking van de Holocaust in goede banen leidde is natuurlijk mank. Het is zo mank als het afgezaagde ‘bruine’ dat telkens opnieuw en opnieuw bij de Vlaamse politiek wordt gesleurd. Altijd op de loer voor het correcte gebruik van deze erfzonde excuseer ik me bij voorbaat bij Michael Freilich van ‘Joods Actueel’: de afgesleten lobbyzetel van het Israëlisch hotel in dit land. Het gaat mij echter om die ondertitel: ‘De banaliteit van het kwade” als metafoor. Hieraan dacht ik in Ouden Doel toen een paar honderd wandelaars voor het vertrek verzamelden.

Wie zijn ze? Die “banale” ambtenaren die onzichtbaar achter de lambrisering van besluitvorming steken? Ambtenaren, die zo “stinknormaal” en netjes in een keurig maatpak met stropdas steken. Wie zijn die absurd overbetaalde “denktanks” van de EU? Hoe worden ze gestuurd? Wat is hun drijfveer?

En wat met de Seveso-richtlijn die o.a bepaalt dat in een straal van enkele km rond een kerncentrale geen economische activiteit mag komen. Hoe valt deze te rijmen met de uitbreiding van het havengebied vlabij de kerncentrale van Doel?

Het cynisme in verkiezingstijd is altijd heerlijk om volgen. Want kijk daar waren ze: Marc Van de Vijver, eerbiedwaardig burgemeester van Beveren lurkend aan een sigaar. En jawel ook schepen Peter Deckers, voorzitter van de Maatschappij voor Linkerscheldeoever. Deze twee heren achter de verdwijnpolitiek van Doel willen nu de bres voor deze gehuchten in de polder helpen dichten.

De echte onzichtbaren zetelen in het Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen. Zij hoeven niet verkozen te worden. Topman Eddy Bruyninckx is een waardige volgeling van Baron Delwaide, de vroegere Antwerpse schepen van de haven, die in een moment van opperste verlichting Doel de doodsteek gaf door met enkele potloodlijnen het Saeftinghedok over dit dorp te tekenen.

Hoe verklaar je de collusie tussen politiek en het bedrijfsleven?
Politici: specialisten op alle terreinen, wandelend van het ene ministerschap naar het andere. Van al die handtekeningen onder het ‘beslist beleid’ moet hun vulpen ondertussen de nodige cellulitis vertonen. Wanneer wordt niet langer welvaart maar welzijn een economische parameter? Ook de Ademloze Wim Van Hees kan er over meepraten. Door de onverklaarbare moedwil om een te bouwen gevangenis in Beveren 80 meter op te schuiven wordt zijn Meccanotraject als alternatief bij voorbaat afgeblokt.

“Ne kleine mens is machteloos. Er worden beslissingen genomen boven onze hoofden. Met dat besef moet je iets doen. Ik kan liederen maken, schrijven, en vooral nadenken. Je moet je weg zoeken. Zo lucide en sereen mogelijk voortgaan. Wat niet gemakkelijk is omdat je in een wereld staat die je bombardeert met zijn mediocriteit en platitudes. De huidige samenleving vind ik zeer vulgair en agressief” Wannes Van De Velde.(3)

Dus Rods-vast iets doen. Iets al was het maar dit onrecht in vele vragen uitschreeuwen. Samen met Wannes want zijn grootmoeder was van “den Doel”

Frank De Vos.

(1) Eichman in Jeruzalem, Hannah Arendt, 448 blz. Olympus
ISBN 97890467001386
(2) Het zionisme bij nader inzien, Hannah Arendt,183 blz. Mets&Schilt
ISBN 9789053304303
(3) Interview in: Brussel Nieuws, 21/01/06