Clio heeft gezongen...

TEKST

woensdag 29 juni 2011 om 13:10 uur.    |    Terug naar Proza
Dit werk werd reeds 1610 maal bekeken.

Clio, de muze van de geschiedschrijving, heeft een nieuw liedekyn gezongen en zie de hitparade verschoot van kleur.
Van de hand van een Facebooker, ijverig in correspondentie met Joëlle Milquet van het CDH, trots dat hij de nationale driekleur op de IJzertoren zag wapperen, las ik op zijn profiel volgende, overigens zeer ernstige bedoelde geschiedenisles:‘Destijds stelde Julius Caeser dat de Belgen de dappersten onder de Galliërs waren wat betekent dat de Belgische gedachte al langer dan de onafhankelijkheid van België een begrip is.’
Wat Caesar met zijn ‘Belgae fortissimi sunt’ heeft bedoeld is dank zij deze historische bijdrage overduidelijk geworden. Henri Pirenne ging in zijn ‘Histoire de Belgique’- een kwakkel met de omvang van een Olympisch stadion- op zoek naar het eerste kinderadempje van dit land. Zelfs deze vaderlandse historicus durfde zo ver niet gaan. Hij bleef ergens rond het Verdrag van Verdun in 843 steken.

En zo komt het dat Julius Caesar zijn “De Bello Galico’ op een laptop heeft geschreven waarbij de Romein af en toe op zijn polshorloge keek om te zien hoe lang het nog duurde voor zijn koffie door het senseo-apparaat was gelopen. Want hij moest zijn uitgever het manuscript van zijn ‘Commentarii’ dringend op een Usbstick bezorgen. Mailen kon niet. Door de verschillende zelfmoordaanslagen van Menapiërs en Eburonen, nog niet afgescheiden van de Batavieren in het noorden, lagen in Gallië alle servers plat. Caesar had verschillende helpdesks opgebeld en vooral deze van Telenetria de huid vol gescholden.  Omdat de Nerviërs onder leiding van Dirupix alles hadden geblokkeerd en hierdoor DHL niet tijdig in Rome kon geraken, dreigde hij ermee om zijn bondgenoten van de Navo ter hulp te roepen. Vanuit geopolitiek oogpunt was dit overigens een handige zet. Want zo konden de F16’s uit Tripolitania, een overzeese Romeinse provincie, worden terug getrokken. De opstand der Kadhafianen was bijna bedwongen.

Op Facebook- een gigantische mijnenveld- spat de onzin in je gezicht, stolt het in grijze hersencellen. Door allerlei nonsens die op dit medium verschijnen is voor mij het verzadigingspunt stilaan bereikt. Ik overweeg om niet alleen dit type ‘vrienden’ maar ook Facebook in het onzichtbare te laten verder dromen. Misschien post ik af en toe nog een
activiteit. Ik zie wel.

Verder vernam ik dat onze minister van onderwijs opnieuw hervorming op hervorming zal stapelen zodat al het hervormbare hervormde uiteindelijk tot een beate staat van hervorming zal gekomen zijn. Hij is hiervoor toch minstens een denkoefening aan het bedenken. In die mate zelfs dat door de hervormde logaritmes voor een verlengbare betekenis een intuïtief gevoel van existentie op een andere ruimtetijd coördinaat wordt beoogd. Als je daarbij de nodige profileringdrang telt is dit niet bepaald een sinecure.

Er moet meer techniek en toegepaste wetenschap komen. Want de arbeidsmarkt schreeuwt om technisch geschoolde mensen. Deze worden nog steeds als minderwaardig bekeken. Wat een misprijzen voor technici of een eerlijke vakman schuilt onder deze motivering. Dus gaat men het Latijn trachten weg te gommen en komt de zuivere utilitaire kijk op mens en wereld in de schijnwerper.

De vlam van de ‘humanitas’ zal opnieuw op een kleiner pitje worden gezet, zoniet worden uitgeblazen. Deze basis van de humaniora waarbij men kinderen wou opvoeden tot betere mensen, is te belegen en onaangepast voor wie op een I-pod wil spelen. De ‘Volksverheffing’ ooit door socialisten zo vurig beleden, staat te haaks op de egalitaire hoogmis die onder de mom van het wegwerken van sociale ongelijkheid wordt opgedragen.

Sic transit gloria mundi.

Frank De Vos.