Een Kids-ID in onaangepaste tijden.

TEKST groter lettertype kleiner lettertype

donderdag 23 juni 2011 om 10:31 uur.    |    Terug naar Proza
Dit werk werd reeds 2240 maal bekeken.


Deze column verscheen eveneens op de blog Mededelingen van het CDR.

 
Een Kids-ID in onaangepaste tijden.

Het sprookje over het Land van Ooit gaat over een ver, héél ver verleden. Het was in een tijd toen de dieren nog konden praten. Zo las Mijnheer de Uil elke avond voor uit de Fabeltjeskrant. En Bor de Wolf, Juffrouw Ooievaar, Zoef de Haas en alle andere dieren spraken nog Nederlands. Stel je voor!

En speciaal voor jullie, mijn ‘smsende’ kuikentjes en ook de dementerende medeklinkers bij de overheid en de media, breng ik graag in herinnering dat ‘Bozar’ ooit ‘Paleis voor Schone Kunsten/Paleis de Beaux-Arts’ heette. Een Kids-ID zou men vroeger simpelweg een identiteitskaart voor kinderen hebben genoemd. Echt waar hoor. Toen waren jullie nog geen ‘kids’. Grappig, neen? Maar ja dat was in de tijd der donkere jaren, ver voor de invasie van de Angelen en de Saksen met blitse yuppies in hun zog. De wereld was nog niet besneeuwd met deze bevrijders die onze klanken helder kleurden en onze mond met soepel klinkende cheming-gum zoals ‘meetings’, ‘Vipclubs’ en ander lekkers hebben vol gepropt. Zie zo, over het erbarmelijke gekakel, iets uit de vergeetput van het ooit. Tot dusver het sprookje, lieverds. Wat word ik toch oud en met die opschuivende haargrens der jaren, zeg ik:’ Ach, o nee en wee’.

Van de hand van mijn dichtersvriend, Bert Bevers, verscheen enkele jaren geleden ‘Onaangepaste tijden’. Als ik een metafoor zoek voor de te hete koffie die ik soms moet ophoesten dan denk ik dikwijls aan de titel van deze bundel. Regelmatig schiet er voorwaar wat in mijn onaangepaste keelgat. Dit gebeurt wanneer ik me voor de zoveelste maal in mijn ergernis verslik.

Afgelopen zondag dacht ik aan  “woorden oP KLiPPen  KLaPPen  KaPot’  uit Bezette Stad van Paul van Ostaijen. Tijdens het avondnieuws viel het woord ‘Kids-ID’ met ‘BOEM  PAUKENSLAG’ van het scherm. Het rolde zomaar mijn huiskamer binnen en -hoe kan het anders- ook in het verkeerde keelgat.

Ik was niet zeker of dit nieuwe woord, zo vers uit een of andere snoboven nu als ‘Kids’ dan wel als ‘Kidz’ werd geschreven. Daarom ben ik aan het ‘googelen’ of ‘googlen’ geslagen. Voor de Dikke van Daele zijn beiden correct als je deze met kleine g schrijft. Het betekent volgens deze eerbiedwaardige instelling dat je zoekt naar informatie op het internet. Opgepast zegt het Amerikaanse bedrijf Google. Je mag dit alleen maar gebruiken als je ook de zoekmachine ‘Google’ gebruikt en geen andere. Zoniet dan bega je een inbreuk op het merkenrecht, aldus advocate Rose Hagan. En aldus verscheen er op basis van artikel 10 van de Community Trademark Directive in verschillende woordenboeken een addendum met de melding dat het woord googelen een geregistreerd merk betreft. Deze advocaten gespecialiseerd in het merkenrecht zijn zowat de meest creatieve geesten die men zich kan voorstellen. De fantasie van sommige Cammoristi kent geen grenzen.

Het zijn zo van die trekjes, die je bij Monsanto kunt vinden wanneer je even onder hun sluier kijkt.  Door zijn onvermoeibare ijver om beslag te willen leggen op de genen van onze fauna en flora betoont deze humane voedselverbeteraar een uitzonderlijke interesse in ons werelderfgoed. Niet alleen voor aardappelen, maïs, soja maar ook voor het wijzigen van de genen van varkens loopt dit filantropische bedrijf zich de schoenen van de voeten. 

Boer let niet alleen op je ganzen wanneer deze vos de passie preekt. Let vooral op je prijsbeer wanneer hij vreemd gaat met een loopse zeug van een andere stal. Stel dat er genetisch belaste biggetjes worden geboren, en met genen nog wel die door Monsanto
werden ‘verrijkt’. Elke fijnbesnaarde merkenjurist zal met zijn heldere logica een spinnenweb rond je weven. Hij zal als een beslagen huurling heel loyaal het misbruik van de rechten van zijn broodheer bevechten. En de toegebrachte schade aan de ‘intellectuele’ eigendom kan niet anders dan met de nodige zilverlingen en exclusiviteitcontracten worden afgekocht. Zo niet dan kletsen ze je per deurwaardersexploot de handschoen voor een duel in je gezicht. Verder weet ik niet of koeien nog contractloos zullen kunnen loeien, en of geiten in alle vrijheid kunnen mekkeren. Bij de rechtmatige verklanking van de genetisch gewijzigde stembanden dient ook Sabam betrokken te worden. Je weet maar nooit dat een of andere niet aangesloten koe met dreadlocks inbreuk zal plegen. Stel dat deze per ongeluk het timbre van de Monsantostal heeft overgeërfd.

Men is dus gewaarschuwd. Gedraag je netjes. Zeg nooit Chiquita wanneer je bananen van een ander merk koopt. Wanneer je een Spa bestelt vraag dan wel degelijk een Spa vooraleer in je glas ordinair spuitwater wordt gekwakt.
Het wordt pas een nachtmerrie als je denkt dat je een simpele balpen, Bic- allures kunt  aanmeten.  Ga nooit Aldiën bij Liddl en ook niet Delhaizen wanneer je gaat Carrefouren. Laat staan dat je zelfs even kunt gaan Quicken bij McDonald’s.
Heren, laat jullie niet langer pamperen, chippendaled niet meer en ontman jullie van het Durexen. Dames, Botox iets anders in al jullie lippen, Tampax niet elk maandverband.

‘Il faut-être parcimonieux de son mépris, il y a tant de nécessiteux’ schreef Chateaubriand.
Niettemin…
En nu de oogjes dicht en snaveltjes toe.
‘Greetz’,
Uw onaangepaste,
Frank De Vos
 




Vorige werk: Clio heeft gezongen... Terug naar overzicht Maatschappij  Volgende werk: De G-spot van dit land en Vrouwe Fortuna