Verliefd lentelied

TEKST

donderdag 12 maart 2015 om 09:40 uur.    |    Terug naar Gedichten
Dit werk werd reeds 2115 maal bekeken.

VIII

Verliefd Lentelied

Entonces yo recuerdo que, una vez, en el cielo… Rafaël Alberti

Dan herinner ik mij dat op een keer aan de hemel

er zoete lommer verscheen, grijze kommer op

lippen verdween, de stilte mijn lief in de

vroege ochtend waarin ik liep.

Er wintersloten sprongen, licht de koude zegellak verbrak.

Er vlinders zag, aan bloesems nectar blinken en in een lenig

lied waaraan ik nipte, de poëzie aanriep die in mij sliep.

En in die morgen keek ik naar weleer, de voren die ik trok in

zuigende, zompige aarde toen het heelal te groot bleek en

ik te klein. Er een woord kwam, mondvullend. Het kwam met u

die ik van de daken zal blijven dromen, aan elke vloedlijn

zal bezingen, en soms sprakeloos met een knik in mijn

slikken zal vragen wat ik met mijn liefde kan doen.